Ҳозирги замонавий тиббиётнинг илмий асосланган амалиётда ўз тасдиғини топишида халқ табобатининг ўрни беқиёс. Табобатда ҳар қандай ҳолатда синов ва тажриба натижаларига таянилади. Ўзбекистонда 30 мингга яқин одам турли даражада халқ табобати билан шуғулланади.Статистик хулосаларимизга кўра,энг кўп табиблар водий, айниқса, Наманган вилоятига тўғри келади. Илоҳий шифонинг асосини эса ишонч ва эътиқод ташкил этади.
Инсон руҳияти орқали даволашни мақсад қилган яна бир тоифа табиблар борки, ҳамма вақт ҳам уларнинг усулларини қувватлаб бўлмайди.
Касалликларни турли ноодатий йўллар билан даволашга даъвогарлик қилаётган фирибгарларни ҳаётимизда кўп учратамиз.
Бемор кимдан ё нимадан шифо топса, ўша даво усулини маъқуллайди, атрофидаги ўзига ўхшаш хасталарга ҳам шуни тавсия қилади.
Шу ўринда аҳолининг ишонч ва эътиқодидан фойдаланиб, соҳта табиблик фаолияти билан шуғулланаётган айрим кимсаларнинг борлиги ачинарли ҳолат.
Улар мўмай даромат топиш мақсадида кўрсатаётган "кароматлари" ортидан оддий аҳолининг қуруқ вақтини ва молиявий ҳолатига зарар етказишмоқда.
Оддий табибнинг бир сеансига кириш эллик минг, ҳаттоқи юз минг сўм атрофида эканлигини гувоҳи бўлдик. Табибдан паноҳ излаб ўз навбатини кутадиган беморлар кунига 70 дан зиёд бўлса, даромат пайида бўлганлар "Акахонларимиз"нинг ошиғи олчи деяверинг.
Агар табиат неъматларидан оз-оздан еб юрсак, ҳар кун бир еримиз оғриб, турли-туман дори, табиб-у шифокорга эҳтиёж сезавермасдик. Касаллик оғиздан киради, шифоси ҳам оғиздан киришига имкон бериш керак. Ўз ҳаёти учун ҳар ким эътиборли бўлсагина ҳар қандай кўнгилсиз ҳолатлар қулоғимизга чалиниши камайишига эришган бўламиз.
